Een wereld van verschil

De afgelopen week hadden Melissa en ik vrij van stage. Heerlijk uitslapen.. Maar dat is er niet helemaal van gekomen helaas. Na 3 maand stage te hebben gelopen bij een International School wat echt super was, wilden we ook andere scholen hier in Zuid-Afrika gaan bezoeken die het op financieel gebied wel anders hebben.

Maandag gingen we naar een high school en een primary school (basisschool) in Manenberg (Township). We werden meegenomen door Ruth en haar vriend. Ik heb Ruth leren kennen op onze stage bij de International School. Vaak tijdens pauzes en onder lestijd als ik geen les hoefde te geven praatten we over haar thuissituatie etc. Ze nodigde mij en Melissa uit om bij haar thuis te komen in Manenberg en een aantal scholen te bezoeken.

Melissa en ik stonden om 8u bij de Mac Donalds waar we afgesproken hadden. Omdat Ruth belde dat ze wat later kwam hebben we daar eerst een kopje koffie en thee gedronken. We werden rond kwart voor 9 opgehaald (echt optijd – huheum – Afrikanen he). We zijn toen direct doorgereden naar de high school in Manenberg. We moesten in een kamertje wachten tot de directeur tijd voor ons had. Na ongeveer een kwartier mochten we naar zijn kamertje. Daar vroeg hij ons waarom we de school wilde bekijken etc. Het was een directeur met een erg hoge status (anders dan wij in Nederland kennen over het algemeen). We werden daarna rondgeleid door een leerkracht van de school. Alle leerlingen vonden het erg interessant om ons te zien, dat kwam voornamelijk omdat er geen enkele blanke rondliep en alleen maar zwarte leerlingen én leerkrachten waren. De lokalen waren erg kaal en de lessen werden vooral verbaal gegeven (zonder materiaal etc.). Rond de school liepen ook erg veel beveiligingsmensen rond. Het was zooo anders dan de International School. Melissa en ik hebben een aantal lessen op de school bijgewoond en daarna zijn we gegaan.

We reden naar de woning van Ruth. Ze liet ons zien hoe hun de was daar deden en daarvan heb ik ook foto’s gemaakt (zie foto’s). De moeder van Ruth was een hele aardige vrouw en we kende die moeder ook omdat ze een schoonmaakster is van de International School. Het huisje was een soort flatgebouw en het was erg klein. Toen we daar waren werd er direct cola en chips voor ons gekocht bij een tuckshop (een klein winkeltje in een Township). Echt heel lief! Daarna zijn we naar een Primary school gereden vlakbij haar woning.

Bij deze school had Ruth geen afspraak gemaakt en het was ook maar de vraag of we er rond mochten kijken. We vroegen naar de directrice van de school. Na een tijdje hadden we haar gevonden en we vroegen haar of we even een kijkje op de school mochten nemen. De reactie van haar was erg vreemd en ze reageerde heel fel: ‘where do you want to look???!!!!’ schreeuwde ze bijna tegen ons. We zeiden dat we in de klassen wilden kijken en toen was het opeens goed. We liepen naar een aantal klaslokalen en we zagen ook hier de houten bankjes en het grote verschil met andere scholen hier in Zuid Afrika. Ook liepen we 2 klaslokalen tegen het lijf waar geen leerkracht te bekennen was. Erg vreemd dat dat zomaar kan! Ook zag ik het grote organisatorische verschil met het onderwijs in Nederland haha.. We mochten overal foto’s maken en van 1 leerkracht heb ik het bureau op de foto gezet. Ze vroeg mij toen waarom ik dit deed. (Als je de foto bekijkt onderaan mijn verslag zie je waarom!) Alle leerkrachten waren erg aardig en ze namen direct de tijd voor ons. De leerlingen lieten ze maar aan hun lot over en ze begonnen vaak grote gesprekken met ons.. Haha dat kan ook allemaal! Het schoolplein was alleen van steen en er was geen speeltoestel te bekennen. Het was een erg interessante ervaring om daar het onderwijs te zien.

Na deze school te hebben bekeken hebben we met z’n vieeren pizza gegeten in een winkelcentrum. De vriend van Ruth wilde ons trakteren maar dit lieten we natuurlijk niet gebeuren. We vonden het al bijzonder genoeg dat ze ons mee wilde nemen naar hun eigen omgeving en ons alles wilde laten zien. We hebben hen getrakteerd op pizza en gaven Ruth een kleinigheidje. Het eerste wat Ruth deed was ook iets voor ons kopen (zonder dat wij het wisten). Zooo lieff!! Ze kocht een armband, ketting en oorbellen voor ons. We voelden ons wel een beetje vreemd omdat Ruth toch niet zoveel te besteden heeft, maar ze wilde het ons perse geven. Het was een erg leuke dag en we hebben er erg van genoten.

De volgende dag gingen we met Maire en Marjolein mee naar hun school. De school heet: Simon van der Stel en is een Afrikaanse school. Ze spreken er dus Afrikaans (alle vakken behalve tijdens het vak Engels natuurlijk haha). Het was erg leuk en we werden erg leuk ontvangen door de directeur ‘Eugine’. De school zag er erg mooi uit en had een zwembad en een sportveld. We hebben in de klas van Maire en Marjolein gekeken en ik zag direct al een groot verschil qua lesgeven. Er werd hier ook weinig gebruik gemaakt van materiaal en de leerlingen moesten vooral stil zitten en luisteren. Ook werd er soms wel geschreeuwd tegen leerlingen. De leerkrachten waren erg aardig tegen ons en we mochten ook hier overal foto’s maken. ’S Ochtends werd er in de personeelskamer begonnen met een bijeenkomst met de leerkrachten (net zoals de International School) en werd er een gebed voorgelezen. Melissa en ik moesten erg ons best doen om de lessen en gesprekken te volgen in het Afrikaans. Rond 11 uur zijn we naar huis gegaan en hebben we lekker aan het zwembad gelegen.. Ooh wat is het hier ook zwaar haha!:D

Woensdag gingen Melissa en ik mee naar de school van Hanneke en Marinne. We hadden al erg veel verhalen van de school gehoord en wilden het nu toch echt met eigen ogen zien. De school is in Heatfield en heet ‘St. Anthony’s’. De ochtend begon met een bijeenkomst van alle leerkrachten (die hier op tijd waren) en werd ook hier een gebedje voorgelezen. Toen gingen alle leerkrachten naar het binnenhofje (een pleintje op het schoolplein) en stonden de leerkrachten op een verhoging. Alle leerlingen (alleen maar zwarte leerlingen) kwamen binnen en moesten in de goede rij gaan staan. Iedereen was stil. De leerlingen moesten in nette rijen staan, zo niet, dan werd er wat van gezegd door een leerkracht. Er werd gebeden en de leerlingen moesten kruisjes slaan. Een leerkracht vond dat de leerlingen de kruisjes niet goed sloeg, toen werd het voorgedaan en de leerlingen moesten het nog een keer goed nadoen. Alle leerlingen zeiden het gebed tegelijk op. Het was bijna een beetje eng zelf. Daarna werden Melissa en ik verwelkomt door alle leerlingen van de school. Alle leerlingen zeiden in koor: “Good morning Melissa en Jantien. Have a nice day at this school. God bless you..” Daarna zijn we een aantal klassen ingegaan en hebben we bekeken hoe er les werd gegeven. De mentor van Hanneke was een erg leuke vrouw en was erg aardig tegen ons. Ze gaf een rekenles maar het bord werd niet/nauwelijks gebruikt. De leerlingen leerden trucjes door het hardop opzeggen van tafels en andere vermenigvuldigingen zonder dat zo ook maar iets van getalbegrip hadden. Erg raar om te zien. Hoe dit ging heb ik ook gefilmd (zie het filmpje hieronder mijn verslag). In de klas zaten leerlingen van de leeftijd 8 t/m 11 en het niveau verschil was enorm. Er werd op maar 1 niveau lesgegeven waardoor de slimme leerlingen nog slimmer werden, en de leerlingen die niet mee konden komen nog meer afhaakten. Erg werd veel gewezen naar leerlingen en ze moesten van alles opdreunen tijdens de les. De leerlingen zaten ook hier in de houten bankjes en er was weinig ruimte (ze hadden dus ook geen vakjes maar een klein plankje onder hun tafel om hun spullen op te leggen). Later zijn we nog naar ‘grade 7’ gegaan (dat is de 1e klas van het voortgezet onderwijs in Nederland). Dat was de hoogste klas van de school in St. Anthony’s. De leerlingen wilden natuurlijk van alles vragen en weten over het leven in Nederland en hebben we ze even goed kunnen vertellen. Vooral Hanneke had de smaak te pakken en stond alles uit te beelden en te vertellen over ons land hahaha! Echt de leerlingen waren uiterst beleefd en elke keer zeiden ze weer tegen ons: “God bless you”.

Donderdag zijn we met Pierre (de eigenaar van ons verblijf de Groote Schuur) naar Guguletho geweest (een township hier dicht in de buurt, ongeveer 20 minuten rijden). Hij had Hanneke, Melissa en mij gevraagd of we mee wilden. Omdat Hanneke iedereen even had verteld dat we daar heen gingen werd iedereen enthousiast en wilde mee (Nederlandse studenten). Haha! Maar er was maar 1 auto. Uiteindelijk zijn we, vraag me niet hoe, met zn 8-en in 1 auto gekropen! We zijn daar naar een high school geweest. Dat was ook erg interessant om even te zien. Ook hier waren de lokalen helemaal kaal en hing er niets, maar dan ook niets aan de muur. Het enige wat er was was 1 krijtjesbord en een aantal tafels en stoelen.

Omdat mijn ouders al over 7 dagen komen moet ik toch echt een keer mijn visum krijgen. En ik heb nog steeds geen sms gekregen! We besloten om vrijdagochtend naar Home affairs te gaan om mijn stempel in mijn paspoort te EISEN. Nadat we vanaf het station in Capetown 15 minuten hadden gelopen kwamen we aan bij het ‘oh zo bekende Home affairs’. Deur dicht.. aaah nee dacht ik! Witte donderdag. We liepen om het gebouw heen en zagen dat Home affairs verplaats was (anders hang je dat even bij de achterkant van het gebouw i.p.v. aan de voorkant bij de ingang, maar goed). We liepen naar de nieuwe locatie van Home affairs. Daar moesten we wachten en na een tijd gewacht te hebben waren we eindelijk aan de beurt. Ik heb het verhaal verteld maar nee hoor, met geen mogelijkheid zou ik mijn visum krijgen! Ik zei dat ik het MOEST en ZOU hebben! Ik zei haar dat ik mijn visum 2 maand geleden heb aangevraagd en dat het belachelijk was dat ik hem nog steeds niet heb gekregen. Maar nee hoor, geen stempel. Ik kreeg uiteindelijk een stempel van Home affairs dat mijn visum aanvraag nog in behandeling is. Hmm.. Mijn vader heeft bij verschillende ambassades geïnformeerd en nu is het probleem dat ik Swaziland (land naast Zuid-Afrika) tijdens mijn rondreis wel inkom, maar misschien niet uitkom om de rondreis voort te zetten. Even afwachten en anders woensdag misschien maar terug naar Home affairs.

Daarna zijn we naar het stadion in Kaapstad gereden en hebben daar een rondleiding gekregen. Wij als Hollanders werden warm onthaald, erg leuk! Ook hebben we het gras nog aangeraakt en Hanneke heeft een aantal sprietjes meegenomen haha. Daarna zijn we uiteten geweest en zijn we na een zware dag bij Home affairs lekker gaan slapen.

Vrijdagochtend zijn we naar een kerk hier in de buurt geweest. Het was een kerk waar erg veel jeugd heen zou gaan en de Pierre (de eigenaar van de Groote Schuur) zei dat het leuk was om er heen te gaan met goede vrijdag. De jeugd ging echt helemaal op in de dienst en het was erg apart om te zien. Als je voor het eerst in die kerk was hadden ze een loungeroom waar je gratis brownies en koffie/thee kon krijgen (niet verkeerd haha). Die avond hebben Hanneke en ik kolonisten van Catan gedaan, maar hun spelen vals. Volgende keer maak ik ze in! (we gaan vanavond nog een potje doen).

Zaterdag zijn we (poging 2):D weer naar de Woodstock markt geweest. Dit keer was er ook de kleding waar we veel mensen over gehoord hadden, vandaar dat we nog een keer gingen. Daarna zijn we naar Campsbay gegaan en hebben daar lekker aan het strand gelegen. We hebben een lekkere wrap ’s avonds bij Nando’s gegeten aan het strand (echt heel mooi uitzicht) en daarna zijn we bij Marinne in de auto gestapt en naar Observatory gereden (haar verblijf). Ze wist echter de weg niet precies meer en dat was niet echt handig in het donker. Haha. We reden door Woodstock en zagen op het laatst alleen nog maar plaatsnamen waarvan we nog nooit hadden gehoord. We besloten maar om terug te keren en te rijden naar het punt waar we het nog wisten. Toen zagen we opeens een bordje met Observatory en toen was het makkelijk. We hebben de kamer van Marinne bekeken (erg leuk) en hebben haar uitgaanskleding opgehaald. Eenmaal aangekomen (8uur) bij de Groote Schuur gingen we ons douchen en opmaken totdat het tot onze grote verbazing alweer half 11 was. Om 11uur hebben we de taxi gebeld en zijn we naar buiten gegaan om op de taxi te wachten. Hehe.. eindelijk om kwart voor 12 was hij er. Ik eiste natuurlijk een mooi bedrag omdat hij zo laat was. De taxi bracht ons uiteindelijk voor 90 rand naar Capetown en we werden precies voor de Dubliner uitgezet haha! Daar waren ook de andere studenten en we hebben daar ff een heel leuk feestje gebouwd! Ook zijn we nog terecht gekomen in de karaokebar wat echt lachen was! Toen het uiteindelijk onze beurt was om te zingen volgens het papier en de jongen die de muziek regelde, stopte hij ermee en was het sluitingstijd van de karaokebar. Ik, die het erg leuk vind om even heerlijk een show weg te geven, vond dat natuurlijk niet kunnen omdat we de hele tijd erop gewacht hadden. Daarbij moesten we ook steeds consumpties nuttigen om er te blijven mogen zitten dus.. Op naar de Dubliner! Daarna hebben we het feestje afgesloten met een ‘Chicken Foldover’ bij de Mac Donalds! Daarna zijn we naar huis gegaan en hebben we heerlijk geslapen.

De volgende ochtend hoorde ik iets.. de regen. Zondagochtend 1e paasdag! Het was 1uur en ik besloot mijzelf even een kop koffie te zetten. De rest sliep nog haha. Het was wel even een andere paasdag vanochtend dan normaal gesproken (croissantjes, eieren etc). Haha. Maaike en Silva (2 andere studenten) waren de spullen al aan het pakken want die vliegen morgen alweer terug naar Nederland. Om 2uur heb ik de anderen gewekt en een aantal boterhammen geroosterd. We hebben later die middag toch besloten Pasen te vieren. We hebben een ‘high tea’ in de kamer gemaakt en elkaar verhalen verteld hahaha! Het was erg gezellig. Nu is het alweer 5uur en we zitten nog op bed. Hanneke en Melissa zijn ook een waarbenjij-verhaal aan het typen geloof ik. Straks gaan we een erg leuk spel met de anderen doen met kaartjes met personen erop (uitbeelden), mijn lievelingsspel zoals velen weten. Het is nog maar 4 nachten slapen voordat de grote rondreis gaat beginnen. Ik heb er zo’n zin in! Echt spannend. Binnenkort gaan we het haaien-duiken boeken, want dat gaan we in eén van de eerste dagen doen. Zo spannend!

Mijn kamer is op dit moment echt een zooi (AARGH) en het wordt nu hoog tijd dat ik het ga opruimen.. haha! Ik zal mijn verhaal nu niet nog langer maken dat het al is.
Daaag!!!:D